නින්ද අහලකවත් නෑ. පහලට ගිය එකා ආයේ ආවෙත් නෑ. මට ඇද උඩ ඉදන් උඩ බැලුවාම මකුළු දැලක් පේනවා. ඒකේ නිකන් දුමක් පිටවෙනවා වගෙ පේනවා. ආච්චි ඕකෙ ඇතුලේද? ටෂි ඕනේ මගුලක් වෙයන්... දෝණිගෙ බඩේ අමාරුව අමතක කරලා අම්මට ගුලි වෙලා නිදා ගනින්... මගෙ ඔලුව ඉගි කරේම එහෙම...
බයෙන් බයෙන් මම ඇදෙන් බැහැලා අඩිය අඩිය තිබ්බා. මේකෙ අල්ලලා තිබ්බ ටයිල් නිසා මගෙ සෙරෙප්පු නැති කකුල් සීතලෙන් පෙගිලා තිබ්බේ. මම බයෙන් ඉන්නෙ... පඩිපෙළ බහින්නත් කලින් මම ඒ දොර ලගට ගිහින් පහල බැලුවා. මම දැක්කේ සුදු රෙද්දක් බිම වැටිලා තියෙනවා. කලින් එද්දි සුදු රෙද්දක් තිබ්බේ නෑනේ... පොඩ්ඩක් ඉන්න එහෙනම් දැන් කොහොමද? දැන් නම් කකුල් දෙකත් වෙව්ලනවා. ඒ එක්කම ඒ රෙද්ද නුඩට ඇදිලා ආවා... මොකක්... රෙද්ද පා වෙනවද?
"ආආආආආආආආආආඅ අම්මේ..... දෝණි..... මාව බේරගන්නෝ........" හූ තියලා යටිගිරියෙන් කෑ ගැහුවේ බයටමයි. යකෝ ඔක්කොම නිදි... දෝණිගෙ කාමරේ දොරේ අගුල කැරකෙනකොට මම ඒ පැත්ත බැලුවේ ඇයි ලයිට් එක දැන්මේ නැත්තෙ කියලා.
මොකක්... කොණ්ඩේ දිගට වවාගත්ත ගෑණු කෙනෙක් එළියට ආවේ... කලු පාටයි. නෑ නෑ දෝණි අම්මයි සුදුයිනේ. කලු වුනේ... අනේ මගෙ ඔලුව....
"මම..... ඉවරයි....." මගෙ ඇස් පියවුනා... ඒ සුදු රෙද්ද? මගෙ ඔලුව... මම ආයෙත් පා වුනා වගෙ...
"එයා බය වෙලා..." මගෙ මූණට වතුර වැටුනාම මම නැගිට්ටා. මම දැක්කෙ කලුම කලු මූණක් තියෙන ගෑණියෙක්ගෙ මූණක්...
"බේරගන්න්නෝඕඕඕඕඕඕ" මම ආයෙත් කෑ ගැහුවා... ගහන්න බලාගෙන වටේට අත යවද්දි කොට්ටයක් හම්බවුනේ.
"ටෂි මම දෝණි...." මම කොට්ටෙන් දමලා ගැහුව පාරට දෝණි කියද්දි මම පොඩ්ඩක් එයා දිහා බලන් හිටියා. දෝණි සුදුයිනෙ...
"මොකද යකො මේ බය වෙලා" හේ හේ... ඒ දෝණිලු... එතකොට රෙද්ද ඒකට මොකද වුනේ.
"එතකොට මේ දෝණිද?" මම ඒ කලු මූණ ඇල්ලුවා...
"මම පේශල් එකක් දැන්මා... උඹ බබානෙ ගෙදරදිත් මම මේක දානවා.. නිකන් ඕවර් රිඇක්ට් කරන්න එපා." අම්මටසිරි ඔව්මනෙ.. මේකි හැමදාම දවසක් ඇර දවසක් ඕක දානවනෙ. ශිට්...
