Chapter 23

2K 110 6
                                    

Freen

I felt a cold thing touching my body and I know it's Becca's hand

nakaamoy rin ako ng pagkain at bigla nalang rin kumulo yung tyan ko sa gutom..

"Freen wake up.."

I heard becca

I open my eyes slowly and her worried face is the first thing that I saw when I woke up

dahan dahan akong umupo at napansin kong naka short nako at nakabra, tiningnan ko yung mga braso ko, dibdib at tyan

"What is this?"

"Ointment.. para madali gumaling."

I looked at becca and she's just watching me.. She take a deep breath and looked up at the ceiling

Nag aalala ako sa mga iniisip nya, she was bothered, I can see that

may pagkain sa may bedside table nya, tama nga ako sa na amoy, sinigang na baboy ang ulam

ang tagal ko ng hindi nakakain ng ganyan ah..

"Freen."

napalingon ako sakanya at may luha sa gilid ng mga mata nya, she's trying not to cry Infront of me

"Becca.." I felt worried

"Who's hurting you freen?"

tumingin sya sakin at hirap na syang huminga dahil sa pag pipigil nya sa pag iyak

ramdam na ramdam ko yung bigat ng pakiramdam nya

"wag mo nalang pansinin.. let's eat?."

tumingin ako sa orasan at 1pm na sa hapon, malamang gutom narin sya

tumango sya at umalis sa kama, humihikbi pa sya ng mahina at sinusubukang ayusin yung pagkain

kinuha ko yung long sleeve ko na white shirt sa tabi ko at isinuot yun, umalis rin ako sa kama at nilapitan sya

I snake my arms on her waist and hug her from the back, she's crying silently

"shh..it's okay becca."

I sniff the back of her head and peck on her nape..

"why?" she ask

her shaky voice bothered me, I hug her tight

"Freen I wanna know you better.. but how? you kept hiding things from me."

"can we eat first?.."

she remove my arms from hugging her at binilisan nya ang pag galaw at inilagay sa maliit na lamesa yung pag kain malapit sa bintana

I approach her
"becca.."

iniharap ko sya sakin at hinaplos yung pisngi nya, ang pula pula narin ng ilong nya

"you're such a cry baby, stop crying."

I brush my fingers in her wet hair, mukhang bagong ligo pa sya

she take a deep breath and nod.

umupo na sya sa upuan at nilagyan ako ng kanin sa plato

we ate together silently

sasabihin ko ba sakanya?

"Anong paborito mong lugar dito nung bata kapa?" tanong ko

baka sakaling may maalala sya

"diko alam bakit hindi ko maalala yung pamamalagi ko dito noon.." simpleng sagot nya

"Pati yung pagkidnap sayo noon hindi mo matandaan?"

Prisoner of the Governor's daughter's heart - Freenbecky Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ