ආරාධනා දෑස් 💕

7th Chapter

වෙනදා වගේම අදත් ඉතිං මම ස්කූල් ගියා. වෙන මොනවා කරන්නද? මේ ටිකේ නම් ස්කූල් යන්නම ඕන. මොකද next year වල අප්‍රේල් වලින් පස්සෙ class විතරයි යන්න තියෙන්නේ.

ඒත් අද පොඩි වෙනසක් තිබ්බා. වෙනදට මම පන්තියට යද්දි පිපිලා තිබ්බ මල අද නැහැ.
මල කිව්වේ ඉතින් දේශාන් ට. ඔව් එයාට මම කොච්චර කැමති නැහැ කිව්වත් එයා ඉද්දී පන්තිය මාර එළියයි. එයා මොනවගේද කියන්න මම දන්නේ නැහැ. ඒත් ඉන්න හැමවෙලේම එයා හිනාවෙලා ඉන්නවා. තමන්ගේ පාඩුවේ වැඩක් කරගෙන අහිංසක විදියට එයා ඉන්නේ. මම නම් දන්නැ එයා ඇතුලෙන් මොන වගෙ ද කියලා? ඒත් පිටතින් අහිංසකයි.
මම ඔයාලට දේශාන් ගැන විචාර කියද්දී දුලාංජ ඇවිල්ලා. කෝ දන්නේ නැහැ මිනෝල්

" දුලෝ සුභ Morning එකක් වේවා. "

" අම්මෝ උඹටත් Same To you වේවා. "

" කෝ අපේ කළු කුමාරයා. "

" උ එයි. "

" ඒ කිව්වේ ? "

" ඌ උගේ කෑල්ල එක මල් කඩද්දි මම ආවා. "

" උඹත් හුන්නස්ගිරි යන වැඩ කරන්නේ. "

" ඌ හොයලා හොයලා ඇති වෙච්ච වෙලාවට එයි. "

අද දුලාංජ, මිනෝල් ව දාලා ඇවිල්ලා. ඒකත් හොරෙන්. මාර ආතල් එකක් අද කන්න වෙන්නේ මූට.

මායි, දුලාංජ යි වටයක් ඇවිදලා ආයේ ක්ලාස් එකට ආවා. අපි ඒ ගමනුත් කතා කළේ දේශාන් ගැන. එයා ගැන දන්නවා කියලා අපි එයාට දැනගන්න තියන්නේ නැහැ. මම එයාගෙන් ම ඒක දැනගන්නවා.

.... " යකෝ ලොන්ත ළපටි පොල් වස්සෝ. "

හරි මිනෝල් අඩව්වක් අල්ලන්න යන්නේ. ඌ පන්තියට ආවේම කෑ ගහගෙන.

" අනේ මේ ගොන් ප#යෝ උඹ ගෑණු එක්ක මල් කඩනකන් මට කුඩ අල්ලන්න බැහැ. "

" කවුද කිරිකැටියෝ තොට කුඩ අල්ලන්න කිව්වේ. පැත්තකට වෙලා ඉන්නනේ කිව්වේ. "

" මට පු# අමාරුව නැහැ. "

අ යන්නෙන් පටන් ගෙන යරලවෙන් ඉවරවෙන වලියක් මේක. ඔයාලා අහන්න එපා ළමයි. ඔයාලා පව්. ඕකුන්ගේ වලිය ඉන්ටවල් එකට වෙනකං විතරයි. දැන් ඉතින් අද දවස ගෙවාගන්නත් එපැයි.