မျှော်လင့်ချက်လေးမပျက်ချင်ပါ / ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမပ်က္ခ်င္ပါ [Completed]

Part 28(Zawgyi&Unicode)

[Zawgyi]

'ကိုယ္ အိမ္ထဲ လိုက္ခဲ့ရဦးမလား ျပန္လာတာ ေနာက္က်ေတာ့ အန္တီတို႔ ဆူေနဦးမယ္'

'ရပါတယ္ကြာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး လိုက္ခဲ့ခ်င္လဲ လိုက္ခဲ့ ဟုတ္ၿပီလား'

ေန႔လည္ ထမင္းမစားခင္ အခ်ိန္ေလာက္ကတည္းက မင္းျမတ္ အျပင္ထြက္လာၿပီး ညေနေစာင္းေလာက္မွ အိမ္ျပန္ပို႔မိတာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ ေနာက္က်လို႔ အိမ္ကဆူမွာကို ေသြးခန္႔က စိုးရိမ္ေနပံုရသည္။ သူလုပ္ကာမွ ကိုယ္က အိမ္ျပန္ေနာက္က်လို႔ အဆူခံရမယ့္ ကေလးေပါက္စက်ေနေရာ ... လိုက္လာခဲ့လို႔ ေျပာကာမွ ၿပံဳး႐ႊင္ၿပီး ကားေပၚက ဆင္းသည္။ ခဏေနရင္ ျပန္မွာမလို႔ ကားကို အိမ္ထဲ မသြင္းေတာ့ပဲ ၿခံေရွ႕မွာပဲ ရပ္ထားခဲ့မည့္ပံုရသည္။

'အားယိုးး သားသားေလး လာ ကိုယ့္ဆီလာ'

'အု အု အု ...'

ေသြးခန္႔နဲ႔ မင္းျမတ္တို႔ အိမ္ထဲ အတူ ဝင္လာတုန္း ကီကီေလးက ေျပးလာၿပီး ေသြးခန္႔ေပၚကို ခုန္တက္က အတင္းနႈတ္ဆက္သည္။ ေဘးခ်င္းကပ္က သခင္ကို အရင္မနႈတ္ဆက္ပဲ ေသြးခန္႔ကိုသာ တစ္ကိုယ္လံုး နတ္ပူးသလို တုန္ခါၿပီး နႈတ္ဆက္ရင္း ပ်ာယာခတ္ေနသည္။ တကယ္ကို ေကြၽးရက်ိဳး ေမြးရက်ိဳးနပ္တဲ့ ငပုလံုးေကာင္ ... ေနာက္မွ လာခြၽဲၾကည့္ မေခၚဘူးလို႔ ကီကီကို ၾကည့္ရင္း မင္းျမတ္စိတ္ထဲ ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေတြးမိသည္။

'ကီကီေရ မင္းကိုႀကီးကို နႈတ္ဆက္ပါဦးကြာ ဟိုမွာ မင္းမနႈတ္ဆက္လို႔ မ်က္ေစာင္းထိုးေနၿပီ'

'ငါ ဘယ္မွာ မ်က္ေစာင္းထိုးလို႔လဲ ခန္႔ မင္းေနာ္ မဟုတ္တာ မေျပာနဲ႔'

မ်က္ေစာင္းမထိုးေၾကာင္း အတင္းကာေရာေတြ ရန္ေတြ႕ၿပီး အိမ္ထဲ ေဘာက္ဆတ္ေဘာက္ဆတ္ ဝင္သြားတဲ့ ခ်စ္ရသူကို ၾကည့္ရင္း ေသြးခန္႔ အားရပါးရ ရယ္မိသည္။ အိမ္ထဲမဝင္ခင္ အိမ္ေပါက္ဝကေန မ်က္ေစာင္းထပ္ထိုးသြားတာေၾကာင့္ ကီကီေလးကို ခ်ီၿပီး ေသြးခန္႔လဲ ေနာက္ကေန လိုက္ဝင္ခဲ့လိုက္သည္။

'အယ္ သားငယ္ေလး ျပန္လာၿပီလား ေနာက္က်ေနတာ ဘယ္သူလိုက္ပို႔တာလဲ သား'

'ခန္႔ပဲ ျပန္လိုက္ပို႔တာ ေမႀကီးရ'

'လိုက္ပို႔တာ အိမ္ထဲ မေခၚဘူးလားသားရဲ႕ အဲ့ကေလးက ျပန္သြားၿပီလား'