အရေးအပိုင်မင်းအား အပိုင်ကြံခြင်း

[၂၀]|Unicode

[A:N/ Warning 20+ Read at your own risk ပါနော် ၊ အသုံးနှုန်းတွေဟာ အရမ်းကြမ်းတမ်းပါတယ်၊ ထပ်ပြောပါမယ်နော် Adult fiction ဆန်ပါတယ် ]

သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ဦးရဲ့ ပက်လက်လှဲနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် တက်ခွလျက်သား အနေအထားဖြစ်ပြီး ဦးပါးစပ်တွေအနီး သူ့ရင်ဘက်ကို ထိုးကော့ပေးနေမိသည်။

ဦးဟာ သူ့ရဲ့ ခါးသွယ်သွယ်လေးကို ခပ်တင်းတင်း အကြမ်းပတမ်း ဆွဲကိုင်ကာ သူ့ရင်ဘက်ပေါ်မှာ ထင်းထင်းလင်းလင်း ထင်ပေါ်နေတဲ့ အသီးခေါင်းလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဆွဲစုပ်နေသည်။ သူ့လက်တွေဟာလည်း ဦးရဲ့ ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းဟာလည်း ဦးရဲ့ အမည်ကိုသာ ငြီးငြူနေမိ၏။

" အင်း... ဟင်း .. ဦး .. ဦးနေအခရာ .. "

ဘာကြောင့် နာမည်အပြည့်အစုံကို သူထည့်ငြီးမိသည်မသိ ။ တကယ်တော့ သူ့စိတ်တွေဟာ
အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်နေတော့တာ ။ ၀မ်းနည်းသိမ်ငယ်စိတ်နဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ရောယှက်နေတဲ့ ခံစားချက်ဟာ ရူးသွားတော့မလိုလို ..

နာကျင်မှုကြောင့်လား ၊ လှိုက်တက်လာတဲ့ ၀မ်းနည်းအားငယ်မှုတွေကြောင့်လား မသိ။ သူ့မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေ ထပ်စို့နေပြီ။

" ဟင့် .. အ .. အရေးပိုင် ၊ ကျွန်တော့်ကို အဆုံးစွန်ထိ သိမ်းပိုက်ပေးပါ "

သူ့ရဲ့တောင်းဆိုမှုစကားကို ဦးက ဘာမှ မတုန့်ပြန်သေး ။ သူ့ရဲ့ ရင်ဘက်က ထိပ်တွေကို သွားနဲ့ ခဲနေသည်။ ဒီလို လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန်လွန်းတဲ့ အပြုအမူတွေဟာ သူ့ကို ပိုလို့ ရီဝေစေသည်သာ။

သူလည်း မထိန်းချုပ်နိုင်တော့စွာဖြင့် ဦးရဲ့ ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း ထိုးဖွပြီး ဦးရဲ့ ရင်ဘက်ကို တွန်းလိုက်တော့ ဦးဟာ သူ့ပါးစပ်တွေထဲကနေ ကျေးညိုရဲ့ ချယ်ရီသီးတွေကို စိတ်လျှော့ကာ ထွေးထုတ်ပေးလာတော့သည်။

ကျေးညိုလည်း ဘယ်လိုမှ စောင့်ဆိုင်းမနေနိုင်တော့စွာ ဦးအပေါ်မှာ တက်ခွနေရင်းမှ ဦးခေါင်းဟာ အောက်ဘက်သို့ လျှောဆင်းသွားမိပြီး ဦးရဲ့ပုဆိုးစ တွေ ကြားထဲ ခေါင်း၀င်ရန် ပြင်လိုက်မိသည်။