အတိတ်💔 [Compelet]

{5}

ဂျွန်...မင်းမှာ ဘာလျို့၀ှက်ချက်တွေ...
ရှိနေတာလဲ....ဂျီမင်...သူ့ကိုကော...
မင်းမစွန့်လွှတ်နိုင်ဘူးလား....

"ဂျွန်...ဘာလုပ်နေတာလဲ..."

"ဟင့်အင်း...အကို ဂျေးမင်ဘာလုပ်မလို့လဲ...."

"အကို...ဒီတိုင်း လမ်းလျှောက်လာရင်း ဂျွန့် ကိုတွေ့မိလို့...."

"အင်....."

ဂျွန် ပြေးထွက်သွားတာကို ကြည့်ရင်း...
သူ့လျို့၀ှက်ချက်တွေကို ပိုသိချင်လာတယ်...

"ဂျွန်...မင်းကို ငါကပဲပိုင်သင့်တာ....."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဂျောင်ကု...ဂျီမင်ကော..."

အကိုနမ်ဂျွန်းရဲ့ စိုးရိမ် တစ်ကြီး....
မေးခွန်းထုတ်သံကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်မိတယ်.....

"ဂျောင်ကု....ဂျွန်ဂျောင်..."

"သူဘယ်နေရာ ရောက်ရောက်ပေါ့ အကိုနမ်ဂျွန်းရယ်...."

"ဘာ !! "

ဂျောင်ကုရဲ့ စကားမှာ နမ်ဂျွန်း ရင်ကို...
ဗြောင်းဆန်သွားစေသည်....

မင်ငယ်...အခုအချိန် အဆင်​ပြေပါ့မလားကွာ....

"ကျုပ် ပိုင်တဲ့အရာ...ကျုပ်ဘယ်နေရာမှာ ထားထားလေ...."

"ဂျောင်ကု !!! မင်းလုပ်ချင်ရာ လုပ်ရအောင်....ဂျီမင်က .....အရုပ်မဟုတ်ဘူးကွ...သက်ရှိလူသား...."

"ကျစ်...အကိုနမ်ဂျွန်း...ပတ်ခ်ဂျီမင်က မသေပါဘူး....အကိုပြန်တွေ့ရမှာ...ဟက်...ပြီးတော့ ဂျီမင်ကို အကိုထိတွေ့လိုက်တဲ့ အချိန်တိုင်းက ဂျီမင့် အတွက်...ငရဲခန်းလို ဖြစ်နေမှာကို သတိရပေးပါ...."

"ဟမ်...."

ဂျွန်ဂျောင်ကု...မင်းက သိပ်အတ္တကြီးတဲ့ လူသားပဲ....အတ္တကြီးတဲ့ မင်းလက်ထဲက မင်ငယ့်ကို အကိုက ရအောင်ယူသွားမှာမို့...မင်းကို အကို ကြိုတောင်းပန်ထားသင့်တယ် ထင်တယ် ဂျွန်ဂျောင်ကု......
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
တစ်ဖက်က အမှောင်ခန်းက ဂျီမင်မှာလဲ....
အလင်းရောင်နဲ့ နွေးထွေးမှုကို သိပ်လိုအပ်နေပုံ....

အမှောင်ခန်း အေးအေးထဲမှာ...ဂျောင်ကု ရိုက်ထားတဲ့ ဒဏ်ရာဟာ ပိုနာသလို....

မင်းက ကျုပ်အတွက်တော့....
အမြဲ ကျုပ်ကို ဒုက္ခပေးတဲ့အရာပဲ....