深夜死亡电话&发生在我身上的真实恐怖故事

Chapter 7 زمان و مکان موازی وحشتناک

دو سال بعد از ناپدید شدن برادرم، پیامکی از او دریافت کردم.

در پیامک فقط یک جمله بود:

هرگز از آن یک پله در خانه خود بالا نروید.

برادرم دو سال پیش به طرز عجیبی ناپدید شد.

تا امشب که از برادرم که دو سال مفقود شده پیامک دریافت کردم:

از آن یک پله خانه بالا نرو.

شوکه و گیج شدم.

چون خانه من همیشه یک خانه معمولی یک طبقه بوده است نه خانه پرشی و هیچ پله ای در خانه وجود ندارد.

با عجله با شماره برادرم تماس گرفتم. می خواستم بدانم او در این دو سال کجا بود؟

اگر برادرم هنوز زنده است چرا به خانه نمی آیی؟

آنقدر سوال در ذهنم بود که می خواستم از برادرم بپرسم اما آن طرف خط هیچ وقت جوابی پیدا نشد.

برادرم پس از ارسال آن متن ناپدید شد.

پدر و مادرم به ندرت شب ها در خانه بودند و وقتی من بزرگ شدم، من و برادرم را تقریباً تنها گذاشتند.

پدرم در جوانی من و برادرم را کتک می زد و سرزنش می کرد و بدترین چیزی که به یاد دارم زمانی بود که پدرم برای محافظت از من دست برادرم را شکست.

پسر درد را تحمل کرد اما بدون هیچ حرفی جلوی راهم ایستاد.

بعد از ناپدید شدن برادرم، من دیوانه شدم تا بفهمم چه اتفاقی برای او افتاده است.

پدر و مادر به برادر اهمیتی نمی دادند، حتی به خود زحمت ندادند که آن را به پلیس گزارش کنند.

درست در حالی که می خواستم از درب ایستگاه پلیس خارج شوم تا این پیامک را به پلیس نشان دهم، در کمال مرگ ایستادم.

در واقع یک راه پله در اتاق نشیمن من ظاهر شد.

این پلکان قرمز تیره مستقیماً به سمت تاریکی رفت و من نمی‌توانستم ببینم واقعاً چه چیزی آنجاست.

در آن لحظه تلفن همراهم دیوانه وار به لرزه در آمد، پر از پیام های برادرم:

"اون بالا نرو!"

"اون بالا نرو!"

پله ها حس وهم انگیزی به من دست داد.

تک تک سلول های بدنم فریاد می زد که نمی توانم به آنجا بروم.

اما در همان لحظه یک عروسک را دیدم که از پله ها پایین می غلتید.

عروسک خرس درست تا پایم غلتید و چشمان تیره اش درست به من نگاه می کرد.

ضربان قلبم تند شد

من با آن عروسک خیلی آشنا هستم.

کادو تولد برادرم بود که با دست درست کردم.