UNWANTED VOWS [LaurierSeries#1]

CHAPTER 8: TALK

"Anak, how are you? How's your foot? Is it already okay? alis ka?" Sunod sunod na bungad na tanong sa akin ni mommy ng maabutan nya ako sa kwarto na nag aayos.

Pupunta ako sa coffee shop ko.

"Mommy, I'm pretty fine now, don't worry" Hindi pa tuluyang maayos ang paa ko, may kaunting sakit pa rin akong naradamdaman kapag hahakbang ako pero keri lang naman, dahil hindi ko na kaya pang manatili pa dito sa bahay dahil wala naman akong ginagawa.

"Are you sure? baka bored ka lang dito kaya gusto mong lumabas" Lumapit sya sa akin at hinaplos ang pisngi ko, nakikita ko ang pag a alala sa kanyang mga mata

"Ma, ano kaba, okay na talaga ako" Pamimilit ko pa

"Okay okay" Pagsuko nya but
she checked me, pina ikot pa ako to make sure I am really fine.

"Mag iingat ka ha, dahan dahan sa paglalakad anak, I'll go first" She said before kissing me on my cheeks, I did the same then she left and I continued what I'm doing.

*********

"Good afternoon maam, mabuti po at magaling na ang paa mo" Jean greeted me happily as I enter the door. She's the welcoming staff for today.

"Good afternoon din, mabuti nga dahil nakakabagot manatili sa bahay ng walang ginagawa" Sagot ko bago ngumuti bago dumeretso na sa loob.

Binabati rin ako ng ibang staff na nakakita sa akin, sinuklian ko naman sila ng ngiti bago pumasok sa opisina ko. Iniwan ko ang mga gamit ko, at dinala ko ang cell phone ko, hawak ko ito ng bumalik ako sa counter.

Naabutan ko si Jana doon na naglilista ng orders. She's a part timer together with Jean. They are in third year college. At first, hindi sana ako tatanggap ng part timers gusto ko lahat full time pero nagustuhan ko agad sila noong interview. They have a pleasing personality, always positive, laging nakangiti and approachable.

"Good noon maam" bati nya sa akin ng mapansin ako.

"Good noon too" I replied with a smile before entering the kitchen. Dumeretso ako kay ate Jessa, she's our stock control personel.

" Good afternoon ate, anong cake ang paubus na"

"Magandang tanghali din ma'am" bati nya pabalik bago binuklat ang hawak nyang listahan.

"kaunti nalang po ang stock natin ng red velvet at strawberry cake at croissant."

"Alright, I'll bake strawberry cake, pasabi sa mga bakers natin ate"

"Opo maam"

"Thank you ate" sabi ko bago tumalikod para masimulan ko na ang paghurno.

Ihinanda ko na ang mga sangkap na gagamitin ko bago ako nagsuot ng gloves, mas comfortable magbake kung walang gloves kaya I'm not using any kapag nagfo-frosting na or naglalagay na ako ng topings sa cakes. But don't worry naghuhugas ako ng kamay every time na my dumidikit sa kamay ko.

"Maam tawag po kayo sa counter, may naghahanap po sa inyo" Lyn approached me while I was setting the oven.

Nangunot ang noo ko. Bakit may problema ba? Pero imbes na tanungin ko sya ay hinarap ko sya.

"Okay sige susunod ako, ilalagay ko lang tong mga batter sa oven"

"Sigi po sabihin ko" Sagot nya bago umalis

After putting all the butter I made inside the oven, I took off my apron and went out to the counter.

Isang nakatalikod na matangkad na lalaki ang kaagad na nakakuha ng aking atensyon. Wearing his office suite, his broad shoulders fill out the formal suit with a commanding presence. The tailored jacket accentuates his strong upper frame, while his posture exudes confidence.

Na kahit likod nito ay kabisadong kabisado ko. Nakatayo ito gilid ng counter at kausap si Lyn. Sya ba ang naghahanap sa akin? Pero bakit? Kakamustahin ba nya ako?

I glanced around, and many were looking at him, eyes sparkling with admiration and faces filled with awe for this man! Well, I can't blame them cause I'm one of them. Ang pinagkaiba lang ay nahawakan at nayakap ko sya. He even tookcare of me three days ago heh

Napansin yata ako ni Lyn dahil narinig ko ang sabi nya sa kausap. "Ayan na po pala si maam, sir"

Napaharap si Ezekhiel sa dereksyon ko. Lumapit na ako ng tuluyan sa kanila. Nagpa alam naman si Lyn bago umalis kaya naiwan kaming dalawa. Nagsimulang kumabog ang dibdib ko ng maalala ang nangyari noong gabing iyon. Hindi sya nagsalita, nakatingin lang ito sa akin ng seryuso, kaya iniwas ko ang tingin ko bago tumikhim. I feel awkward.

Ehhhhh!

"Sabihin mo na kung ano ang sasabihin mo" Gusto kong sabihin sa kanya pero sa utak ko lang ito na sabi

"Bakit mo ako pinatawag?" Seryusong tanong ko ng hindi parin makatingin sa kanya. Nahihiya ako sa mga ginawa ko nong gabing iyon!

Wala akong narinig na sagot mula sa kanya, gusto kung tumungin sa mukha nya pero pinipigilan ko ang sarili ko. Baka magtama ang mga mata namin!

Ilang segundo na ang lumipas pero hindi parin sya sumasagot pero ramdam ko ang tingin nya sa akin.

Nang hindi ko na kinaya ay nagsalita na ako

"K-kung wala kang sasabihin babalik na ako" Tatalikod sana ako pero nagsalita sya.

"We need to talk," He said with a deep voice. My forehead creased. Ha? Anong pag u-usapan namin? Wag nyang sabihing sabihing pag uusapan namin ang nangyari?

"Ha? A-anong pag u-usapan natin" Hindi ko namalayan na sabi ko na pala ang nasa isip ko.

"In your office" Sagot nya imbis na sagutin ang tanong ko

"H-ha? " Para akong timang na hindi alam ang sasabihin

"Let's talk inside your office" Tila inis nyang saad.

"Bakit sa loob pa?" Napalakas yata ang pagkakabigkas ko ng mga kataga dahil napatingin ang ibang tao s derekyon namin. Nakaramdam akonng hiya kaya tumingin ako sa kanya.

"A-ahhh sure sure, follow me" mabilis akong tumalikod at pumikit sa kahihiyan.