Chapter 42

504 35 1
                                    

Chapter 42

"So you still remember me, huh."

The smug on his face never faded. Ang mukha nito at ang pananalita ay halatang nang-uuyam.

But Aria remained calm. She knew he was just provoking her, and she won't fell into it. A little distraction to her emotion might make her strength change. Kaya kailangan niya itong kontrolin at hindi dapat magpapadala sa mga salita ng kalaban.

Aria is in a defensive stance. Hindi niya alam kung kailan ito susugod kaya dapat handa siya. She can't just go and attack him, she still hasn't found the holy weapon. She doesn't stand a chance to defeat him but she can at least fight him.

"I've been waiting for this day to come! Ever since you stabbed me, there's no time that I didn't think of you."

Nakangiti parin ito ngunit may kakaiba sa boses. Galit at ang kagustuhang maghiganti.

"You're fun to play with and you're worthy to fight me. I'll give that to you," he said complimenting Aria.

Wala namang naramdamang kung ano si Aria. Why is he complimenting her?

"There's no need for compliments, it is my job to kill you. I'll bring you down no matter what happens," mariing tugon niya.

"Huh! How would you do that? I don't see any weapon that could possibly bring me down."

Napakuyom ang kamay ni Aria said hawak na katana. Alam na nito na walang holy weapon na makakapagpatay sa kaniya kaya kampante ito. But she can't just tell a lie that she has it because she might put herself in trouble if that happens.

"What now? Tutunganga ka na lang ba d'yan? Are you..." there goes his devilish grin. "...scared?"

Hindi na nagsalita pa si Aria at tumakbo papalit sa kalaban ngunit kaagad namang nakakilos ang huli. Kaagad na sinangga nito ang mga kamay sa dalawang katana na dala ng dalaga. Tumulo ang dugo mula sa mga kamay nito ngunit parang wala lamang ito sa kaniya at kaagad na umatras. He took his hands near his mouth and slowly licked his blood, still with his grin. Parang hindi man lang ito nasaktan sa pagkahiwa ng kaniyang balat!

"Hmm... I can feel your anger."

"You don't care," sinipa ni Aria ang isang espada na nasa paanan niya patungo kay Krey pero parang wala lamang nitong iniwasan ang papalapit na espada.

"You want to fight?" nawala ang ngisi nito sa labi at napalitan ng seryosong ekpresyon. The atmosphere suddenly turned gloomed. "I'll give you a good fight."

Sa isang iglap ay nawala sa kaniyang paningin si Krey, hindi masundan ang bilis na pagkilos. She looked around but she didn't saw him. Palinga-linga lamang siya hanggang sa makaramdam ng presensya sa likod niya.

"Anong hinahanap mo?"

Kaagad siyang lumayo at huli na nang maramdaman ang hiwa sa kaniyang pisngi. She wasnt able to feel his presence! Damn it. Hinayaan niya ang kaniyang sugat at hinarap si Krey na nakangiti ang mukha subalit seryoso.

Aria knows Krey's just getting serious.

Susugod na sana si Aria nang makaramdam ng pagkahilo at hirap huminga. She coughed, hindi na siya nagulat nang makita ang dugo na nasa kamay.

He's using his power.

"What? Why are you glaring at me?" his voice is annoying and Aria just wants to punch his face for it. Nakakainis ang boses nito dahil walang ibang lumabas kundi pang-aasar!

Ininda ni Aria ang sakit at sinalag ang kamay ni Krey na tutusok sana sa kaniya. They started fighting, exchanging punches, kicks, hittings and slashes. Sa bawat paghinga ni Aria ay pahirapan dahil nandoon parin ang sakit na dulot ng kapangyarihan ni Krey.

Sapphire Academy: the lost demon slayerWhere stories live. Discover now