ေရွာင္းက်န႔္ ညစ္ၫူးေနသည့္စိတ္ေၾကာင့္ အိပ္ခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ဦးထုပ္ခြၽတ္ကာေတြ႕သည့္ေနရာတြင္ပစ္တင္လိုက္ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲတန္းဝင္သြား၏။ကိစၥမ်ားၿပီးသြားသည့္ေနာက္ ညအိပ္ဝတ္စုံကိုဝတ္ကာ အိပ္ရာေစာင္းတြင္ထိုင္လိုက္ၿပီးလွ်င္ ဒီေယဂိုဆီသို႔ဖုန္းေခၚလိုက္၏။
"ဟယ္လို..."
"မင္း ဘယ္မွာေနလဲ..."
"xxxx မွာပါ...က်န႔္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆိုတာဘာမ်ားလဲ..."
"ဒီေယဂို..."
"ေျပာပါ က်န႔္..."
"ငါ့အသက္ ၁၆ ႏွစ္တုန္းက ငါ့မိဘေတြနဲ႕ ငါနဲ႕ႀကဳံခဲ့တဲ့ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈကို မင္းဘယ္လိုထင္လဲ...ေသြးရိုးသားရိုးလို႔မင္းထင္လား..."
႐ုတ္ခ်ည္းဆန္လြန္းသည့္ေရွာင္းက်န႔္၏အေမးေၾကာင့္ ဒီေယဂိုႏႈတ္ဆိတ္သြားဟန္ရွိသည္။ဆယ္စကၠန႔္ခန႔္ ၾကာသည့္အခါမွ...
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ က်န႔္..."
"အဲ့ဒီ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈက ငါတို႔အခုလိုက္ေနတဲ့လူနဲ႕ ဆက္စပ္ေနနိုင္ေျခရွိတယ္လို႔မင္းမထင္ဘူးလား..."
"က်န႔္က ဘာလို႔အဲ့လိုထင္တာလဲ..."
"အဲ့တုန္းက အဲ့လူဘက္ကအင္အားမမွ်ေသးေတာ့ လူလုံးမထြက္ျပဘဲ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နည္းနဲ႕လုပ္ႀကံခဲ့တာျဖစ္နိုင္တယ္...အခုက်ေတာ့ အင္အားခ်င္းတူညီၿပီလို႔သူယူဆထားတာျဖစ္လို႔ နာမည္ကိုပါေဖာ္ၿပီး တရားဝင္တိုက္ခိုက္ခ်င္တာျဖစ္မယ္...အကယ္၍အဲ့တာလုပ္ႀကံမႈတစ္ခုဆိုတာမွန္ကန္ခဲ့ရင္ ၿပိဳင္ကားသမားရဲ႕background ကိုျပန္လိုက္တဲ့အခါ ရာမာရွီတာနဲ႕ပတ္သက္တာတစ္ခုခုထြက္လာမယ္လို႔မထင္ဘူးလား...လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္က လက္ဖြဲ႕မွာေရးခဲ့တဲ့လိပ္စာကိုဦးတည္ၿပီးလိုက္မယ့္အစား လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ကကိစၥနဲ႕ဆက္စပ္ၿပီးလိုက္တာ ပိုနီးစပ္မႈရွိမယ္မထင္ဘူးလား..."
"က်န႔္ရဲ႕ယူဆခ်က္ကျဖစ္နိုင္ေျခရွိေပမယ့္လည္းနည္းနည္းေသြဖည္ေနတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ယူဆမိတယ္... က်န႔္ေျပာသလို အဲ့တုန္းက သူကအင္အားမမွ်ေသးလို႔ဆိုရင္ ဘာလို႔ေသြးတိုးလာစမ္းရဲမွာလဲ..."
YOU ARE READING
Ineluctable
Randomရိုးတံနက်နက် စံပယ်တစ်ပွင့်သည် ကေသရာဇာ၏ နှလုံးသားအလယ်ဗဟိုတွင်တည့်တည့်စိုက်၏။ Cover Photo Crd:
