Chapter Thirteen

4.7K 168 12
                                    

Announcement

Hindi ko inalis sa kaniya ang tingin ko, habang patuloy din niya akong tinignan. Hawak ko parin ang mga ingredients, ang kulang nalang ay ang malamig na tubug at ang dugo ng kung ano mang dugo yun.

Lumapit siya sa akin at bago pa man ako makaalis, ay hinawakan niya na ang kamay ko. Ang creepy niya. Bakit kaya siya ganoon pagdating sa akin? I saw her eyes gleaming with interest as she touched my face. Umatras ako at tinapik ang kamay niya. Ngumiti lang siya ulit at binalik ang tingin sa lalake na ngayon ay nakatayo na.

"Long time no see, ang aga pa naman yata para humanap ka ng replacement para kay—" hindi noya na natuloy ang sasabihin niya.

"Shut up." Tumawa lang ang babae.

"You're still cold as ever. I wonder, para saan yang apoy mo kung hindi mo gagamitin." Mukhang galit sa kaniya ang lalake. Sa akin naman siya ngayon nakatingin. "I'm sure you're beautiful if you cut that hair off." Buhok ko na naman. Problema niya? Eh kung putulin ko kaya yang buhok niya? Hanggang shoulder level lang ang haba ng buhok niya. Iba din amg uniform niya. Nakasuot siya mg kulay puting uniform na long sleeve at black na skirt.

"Why the hell are you here? Didn't I tell you to stay away from this pace?" Tanong ng lalake.

"You cannot help it. After all, hindi din sayo ang lugar nato." I felt an intense feeling coming from these two. Hindi ko na kailangan ang ability ko para malaman yun. Silence filled the air. Naiipit yata ako dito.

"Well, ako mga pala si Sahara Matson, the number eight." Ang lakas niya siguro kung ganoon. Tumango lang ako. "Hindi ka ba magpapakilala?" Tanong niya sa akin. Kailangan ko pa ba? It's not that we'll actually meet again. Oh well.

"Extras don't say their name unless the main character needs them." Sabi ko nalang at napaluhod para malaman kung malamig ngaba talaga ang tubig. Ang lamig nga. Sobrang lamig. Pero natawa lang si Number Eight sa sinabi ko.

"I may just be an extra. Not the main character."

"I did not say you are." Inexpect niya ba na siya yung tinutukoy ko? Tumawa ulit siya.

"You really are interesting!" May kinuha ako na medyo malaking lalaguan mula sa bulsa ko at pinasok ang malamig na tubig. Ngayon, dugo nalang ang kailangan ko.

"Ano nga pala ang ability mo?" Aalis na sana ako ng tinanong niya yun.

"Empathy." Sabi ko nalang at umalis na. Hindi na ako nag thank you, bakit ba? Sinabi ko bang tulungan nila ako?

Dumating ang bukas, nalaman ko kasi kahapon  na ngayon nalang kami gagawa ng healing potion. We were just told to gather all the materials and ingredients needed. Kaya dahil wala kaming Combat Class dahil may meeting si Professor Will, dumeretso nalang kami sa Potionary Class.

Dumating si Professor Trei, yung mind reader. At nalaman ko rin kahapon na hindi pala siya mind reader. She's a matter manipulator. Makokontrol niya ang lahat ng bagay na makikita niya. I thought she was a mind reader dahil nababasa niya ang mga galaw ko nung examination. Though I remembered saying that before.

Umupo sa unahan ko ang babaeng partner ko. She's still cautious of me. Kahapon pa siya ganyan, pero at least ngayon sinusubukan niya nang umiwas ng tingin sa akin.

Nagsimula nang gumawa ang mga kaklase ko at sabay kuha ng nerd ang mga materyales na gagamitin namin at tsaka ko natin nakuha ang mga ingredients na nakalagay sa ilalim ng locker ko. Nakita ko siyang medyo nagulat nang nakita niya na nakompleto ko ang mga ingredients, na ang iba nga ay hanggang ngayon ay naghahanap parin.

"Paano mo nga pala nahanap ang pulang Iris? Balita ko kasi mahahanap lang yan sa Blackveil Forest." Ha? Saang parte ng mundo naman yam makikita eh samantalang sa likod ng paaralan ko lang naman to nahanap?

Magnus Academy: The Cursed BloodWhere stories live. Discover now